தன் தலையைத்
தானே
விழுங்கத் தேடி
என்னுள் நுழைந்தது.
துடித்துத் திமிறி
தன்மீதிறங்கும் இப்
பெயரின் முத்தங்களை
உதறி உதறி
அழுதது இதயம்.
பெயர் பின் வாங்கிற்று.
“அப்பாடா” என்று
அண்ணாந்தேன்…
சந்திர கோளத்தில் மோதியது
எதிரொலிக்கிறது.
இன்று, இடையறாத உன்பெயர்
நிலவிலிருந்திறங்கி
என்மீது சொரியும் ஓர்
ரத்தப் பெருக்கு.
- பிரமிள்
***
இதன் பொருள் இது தான் என்று
சரிந்து
மெல்ல விழுகிறது வேப்பம் பூ
இதன் பொருள் இது இல்லை என்று
கனிந்து
உதிர்கிறது வேப்பம் பழம்
சரியும் பூவையும்
உதிரும் பழத்தையும்
பொருள் தேடிப் பொறுக்கும்
என்மீது
பருவங்களின் கணவாயில்
வீசும்
காற்று
கசப்பில்லை
கசப்பில்லை
- ஷாஅ
அழுகையை முழுங்கு
என்றாள் அம்மா
அதன் ருசி என்ன
என்று அறிவதற்குள்
அவசரமாய்
விழுங்கிவிட்டேன்
சிரி என்றாள்
தொண்டைக்குள் இனித்தது
அது
- மதார்
***
***
0 comments:
Post a Comment